นิทานพระเคราะห์ชาติเวร เรื่องที่ ๑
(พระอินทร์ พระยาครุฑ พระยาราชสีห์ พระยานาค พระราหู) ในปฐมกัลป์อันเป็นอดีตกาลมาช้านาน ว่าพระอาทิตย์ พระอังคาร พระพฤหัสบดี พระเสาร์ บังเกิดเป็นเทวบุตรสี่องค์ เทวบุตรทั้ง 4 องค์นี้ มีความดำริห์ประกอบด้วยเมตตาจิต คิดจะสร้างดินแลน้ำไว้ให้เป็นที่อาศัยแห่งสัตว์โลกทั้งหลาย และเห็นว่าพระราหูทรงฤทธิ์มากควรจะเป็นกำลังในการนี้ด้วย เทพบุตรทั้งสี่พระองค์นั้นจึงไปปรึกษาแก่ พระราหู ๆ ตอบว่าดูกรสหายทั้งสี่ ตัวเรานี้จะได้อยู่ในน้ำบนดินก็หามิได้การสร้างน้ำและดินไม่เป็นประโยชน์สิ่งใดแก่ตัวเร้า เมื่อท่านทั้งสี่มีความปรารถนาจะสร้างดินและน้ำไว้ ให้เป็นประโยชน์แก่ตัวท่าน ท่านจงสร้างโดยลำพังท่านเถิด เทพบุตรทั้งสี่องค์นั้นก็มีความแค้นเคืองพระราหูยิ่งนักจึงกลับมาประชุมกันสร้างน้ำและดินขึ้นตามความปรารถนาน้ำอมฤตเกิดขึ้นในครั้งนั้น แล้วเทวดาทั้งสี่พระองค์นั้นก็แบ่งเป็นหน้าที่กันรักษา พระพฤหัสบดีเป็นพระอินทร์รักษาเขาพระสุเมรุราช พระอาทิตย์เป็นพระยาครุทรักษาเขาสัตตปริพันธ์ทั้ง ๗ พระอังคารเป็นพระยาราชสีห์ รักษาป่าพระหิมพานต์ มีอาณาเขตกว้างยาวได้ ๓,๐๐๐ โยชน์ พระเสาร์เป็นพระยานาค รักษาพระมหาสมุทรมีอาณาเขต ๔,๐๐๐โยชน์ ครั้นกาลนานมาถึงกรรมวิบากจะเกิดชาติเวรกันสืบไป พระยาดรุฑได้เห็นพระยานาค ก็มีความปรารถนาจะจับนาคนั้นกินเป็นอาหารจึงสำแดงฤทธิ์เข้ารุกไล่พระยานาค ๆก็หนีไปยังสำนักพระราหู ๆ เห็น ดังนั้น จึงร้องตวาดพระยาครุฑด้วยคำอันหยาบช้าว่า เหวยพระยาครุททุจริตคิดทำร้ายมิตรสหาย ว่าแล้วพระราหูก็ไล่พิฆาตพระยาครุฑๆตกใจ ก็บินหนีไป หนีไปยังที่สำนักพระอินทร์พระราหูไล่พระยาครุทหาทันไม่มีความกระหายน้ำเป็นกำลังก็ตรงไปดื่มน้ำอมฤต พระอินทร์ก็ทรงพิโรธพระราหู ว่าบังอาจมากินน้ำอมฤต จึงตวาดด้วยเสียงอันดังว่า เหวยราหู มึงว่ามึงไม่ได้อยู่ในน้ำบนดินเหตุใดจึงมากินน้ำอมฤตของกูเล่า ว่าแล้วก็ทรงจักรเพชรขว้างไปต้องพระราหูกายขาดออกสองท่าน ด้วยอำนาจที่พระราหูได้กินน้ำอมฤตนั้น กายขาดเป็นสองท่อนแล้วแต่ไม่ตาย จึงหนีไปยังที่อยู่แห่งตนได้ ส่วนท่อนล่างขาดลอยไป ท่านว่าเป็นดาวเกตุ”
ตำนานนพเดราะห์บทนี้เป็นมูลแห่งชาติเวรว่า พระอาทิตย์กับพระเสาร์เป็นตัดรูกัน พระอาทิตย์ พระพฤหัสบดี เป็นตัดรูของพระราหู พระราหูกับพระเสาร์เป็นมิตรกัน และเป็นมูลพยากรณ์ทายพระเคราะห์ ตามดวงชะดาของบุดคลว่า เมื่อพระอาทิตย์ใโดจรต้องพระเสาร์ในควงชะตากำหนด จะมีผู้คิดร้าย จะตกใจมากนัก แต่มิเป็นไรจะได้ท่านผู้เป็นใหญ่ท่านผู้มีอำนาจเป็นที่พึ่ง ถ้าพระราหูโดจรถึงพระอาทิตย์กำเนิดก็ทายดุจกันนัยหนึ่งว่าจะจากถิ่นฐานและบุตรภรรยา ถ้าพฤหัสบดีโคจรต้องพระราหูกำเนิดทายว่าจะเจ็บตัว เกิดความระส่ำระสาย ทรัพย์จะเสียหายกึ่งหนึ่งแล ถ้าพระอาทิตย์โคจรต้องพระพฤหัสบดีทายว่า จะได้มิตรสหายที่ดี เป็นที่พึ่งที่อุปถัมภ์ค้ำชู จะมีผู้ใหญ่เป็นที่พึ่ง ถ้าพระเสาร์โคจรต้องราหู จะมีมิตรสหายช่วยเหลือในคราวตกอับ ได้เพื่อนเป็นที่พึ่งและให้ความปลอดภัยเมื่อศัดรูคิดปองร้ายนิทานพระเคราะห์ชาติเวร
